وقتی تو هستی، من هستم ...

صبحی که با تپش عشقمان آغاز می‌شود ...

آسمان، زمین را چشمک می‌زند ...

ابر، لب‌های باران را می‌بوسد ...

و شبنم روی لطیف‌ترین گل جنگل ...

به خواب می‌رود ...

نمی‌شود حال خوب شهر را کتمان کرد ...

وقتی تو هستی، من هستم ...

و حرف‌هایت قلبم را در آغوش می‌کشد ...

و حرف‌هایم چشمانت را نوازش می‌دهد ...

عزیزم ...

من به صبحی که با تو آغاز می‌شود ...

ایمان دارم ...